Hanna Łochocka- polska poetka, prozaik, autorka słuchowisk, tłumaczka.
Studiowała ekonomię w Szkole Głównej Planowania i Statystyki oraz historię na UW. Debiutowała w 1947 na łamach prasy. Wiersze, prozę i tłumaczenia publikowała m.in. w "Świerszczyku", "Płomyczku", "Misiu". Dla dzieci wydała kilkadziesiąt książek, najczęściej zbiorów krótkich, rymowanych wierszy. Większość tych utworów ma charakter użytkowy, np. ułatwia przyswajanie wiedzy, uczy orientacji w świecie znaków i przepisów, inspiruje dzieci do działań plastycznych i rozwija wyobraźnię. Na uwagę zasługują utwory będące formą zabawy i ćwiczeniami językowymi: Barabule, Chrząszcz w trzcinie. Z upodobaniem pisała o świecie przyrody, antropomorfizując ją i czyniąc partnerem w dziecięcych przygodach, ułatwiając poznawanie świata. Najpopularniejszy stał się cykl rymowanych książeczek o przygodach ptaków: O wróbelku Elemelku. W beztroskich, pełnych humoru opowieściach o doświadczeniach dzieci i uosabiających je zwierząt Łochocka pouczała odbiorców w umiarkowany, życzliwy sposób. Podkreślała rolę przyjaźni i współdziałania, dbała o kształtowanie postaw prospołecznych. Tworzyła literaturę o charakterze okolicznościowym, stylizowaną wg dziecięcych upodobań. Poczytność książeczek sprawiła, że poszczególne utwory miały po kilka wydań, były też tłumaczone na wiele języków. W 1984 Łochocka otrzymała Nagrodę Prezesa Rady Ministrów za twórczość dla dzieci i młodzieży.