Edward Balcerzan- teoretyk literatury, krytyk literacki, tłumacz, poeta, prozaik.
Od 1946 mieszkał w Szczecinie, gdzie uczęszczał do szkoły podstawowej i liceum ogólnokształcącego (Liceum Ogólnokształcące nr V im. Adama Asnyka). W 1961 ukończył filologię polską na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza broniąc pracę magisterską Powieści Stanisława Ignacego Witkiewicza "Pożegnanie jesieni" i "Nienasycenie". Od 1962 na stałe związany z Poznaniem. W 1968 uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych za rozprawę dotyczącą problematyki dwujęzyczności w twórczości Brunona Jasieńskiego, napisaną pod kierunkiem Jerzego Ziomka. W 1972 habilitował się, w 1985 został mianowany profesorem nadzwyczajnym, w 1990 zdobył tytuł profesora zwyczajnego.
Od 1961 był członkiem Związku Literatów Polskich (do jego rozwiązania w 1983), od 1989 Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, a od 1988 polskiego PEN Clubu. Od 1963 należał do PZPR, z której wystąpił w 1981. Od 1980 związany z NSZZ "Solidarność". Od 1972 członek PAN, a następnie PAU. W 1990 został kierownikiem Zakładu Teorii Literatury UAM i wszedł w skład Rady Naukowej IBL. Wykładał na wielu uniwersytetach europejskich, autor i redaktor licznych prac i książek literaturoznawczych – dotyczących problematyki teorii literatury, teorii przekładu, zagadnień twórczości awangardowej (szczególnie Władimira Majakowskiego, Brunona Jasieńskiego, Juliana Przybosia, Mirona Białoszewskiego, Tymoteusza Karpowicza). Był promotorem na UAM jedynego doktoratu honoris causa Wisławy Szymborskiej.
Debiutował jako poeta w 1955 na łamach "Życia i Kultury" – dodatku literackiego "Głosu Szczecińskiego". Publikował wiersze w tygodniku "Ziemia i Morze" w latach 1956-1957. Autor kilku zbiorów wierszy i książek prozatorskich. Reprezentant nurtu lingwistycznego w poezji polskiej, a także uznany twórca moskalików. Tłumacz poezji – m.in. Borysa Pasternaka i Giennadija Ajgiego. W 1964 został redaktorem czytanego dwutygodnika "Struktury", w latach 1968-1972 był redaktorem miesięcznika "Nurt", publikował m.in. w "Twórczości" i w "Odrze", w latach osiemdziesiątych współpracował z czasopismami ukazującymi się poza cenzurą – m.in. z "Kulturą Niezależną". W latach 1972-1981 pełnił funkcję redaktora czasopisma literaturoznawczego "Teksty", w latach 1990-1992 wchodził w skład redakcji "Tekstów Drugich". Był stałym współpracownikiem ukazującego się w Poznaniu na początku lat dwutysięcznych miesięcznika kulturalnego "Arkusz". Edytor i redaktor pism Brunona Jasieńskiego i Juliana Przybosia, autor antologii Pisarze polscy o sztuce przekładu. 1440-1974, 1977 (wydanie poszerzone, wraz z E. Rajewską: Pisarze polscy o sztuce przekładu 1440-2005, 2007).
Jego żoną jest Bogusława Latawiec. W piśmie "Teksty Drugie" w 2006 ukazały się "Listy do Bogusławy Latawiec i Edwarda Balcerzana (1971-1973)" Tymoteusza Karpowicza.