Elizabeth Barrett Browning– poetka angielska, najbardziej poważana kobieca autorka epoki wiktoriańskiej.
Urodziła się w nieistniejącej już dziś posiadłości Coxhoe Hall w pobliżu Durham w Anglii. Ochrzczona była w kościele Kelloe, gdzie wmurowana tablica opisuje ją jako "wielką poetkę, szlachetną kobietę, pełną poświęcenia żonę". Jej matką była Mary Graham Clarke, pochodząca z bogatej rodziny z Newcastle. Wyszła za Edwarda Barretta w Gosforth w 1846.
Elizabeth w wieku dojrzewania zapadła na chorobę płuc, prawdopodobnie gruźlicę, chociaż dokładna natura dolegliwości jest nieznana. Nadopiekuńczy rodzice zaczęli traktować ją jak inwalidkę.
Jak na dziewczynę z ówczesnej epoki Elizabeth była świetnie wykształcona, miała bowiem pozwolenie by uczęszczać na lekcje z guwernerem jej brata. Pierwszy swój wiersz wydała anonimowo w wieku czternastu lat.
Najbardziej znanym dziełem Elizabeth Barrett Browning jest zbiór wierszy miłosnych Sonnets from the Portuguese – napisanych przez nią lecz wydanych jako rzekome tłumaczenie. Najsławniejszym z tomu jest sonet 43 rozpoczynający się słowami How do I love thee? (Jak cię kocham?).
Rodzina przeprowadziła się do Londynu w 1837 – tam Elizabeth poznała angielskiego poetę Roberta Browninga, którego potajemnie poślubiła. Zamieszkali we Włoszech i mieli jednego syna. Zmarła we Florencji i jest tam pochowana na Cimitero Degli Inglesi (Cmentarz Anglików).