Stabro Stanisław- polski poeta, historyk literatury, krytyk literacki, wykładowca uniwersytecki, członek grupy poetyckiej "Teraz", jeden z czołowych twórców Nowej Fali. Pracuje w Instytucie Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Debiutował jako poeta w 1966 na łamach "Życia Literackiego". Współpracował m.in. z warszawską "Kulturą", "Literaturą", "Odrą", "Poezją", "Kulturą Niezależną".
Wybrana twórczość: zbiory poetyckie Requiem (1973), Dzień Twojego narodzenia (1974), Ten wiersz, który na imię ma Polska (1978, wyd. w drugim obiegu), Pożegnanie księcia (1981), Korozja. Wiersze z lat 1982-1984 (1989), szkice i studia Poeta odrzucony (1989), Chwila bez imienia (1991; o poezji K.K. Baczyńskiego), Poezja i historia: od Żagarów do Nowej Fali (1995), Literatura polska 1944-2000 w zarysie (2002), Od Emila Zegadłowicza do Andrzeja Bobkowskiego. O prozie polskiej XX wieku (2002).
Opracował m.in. antologię Liryka pokolenia wojennego (1991).