Jacek Bierezin– polski poeta, reprezentant tzw. Nowej Fali, taternik, działacz Solidarności, publicysta. Mąż Ewy Sułkowskiej-Bierezin.
Studiował na Uniwersytecie Łódzkim polonistykę. W jego życiu działalność opozycyjna przeplatała się z literacką. Pierwszy wiersz wydrukował w Więzi w roku 1967, rok później został członkiem komitetu strajkowego na Uniwersytecie Łódzkim. W roku 1971 po raz pierwszy skazany za działalność opozycyjną w organizacji Ruch. Od 1974 objęty całkowitym zakazem druku.
W 1977 relegowany z uczelni za współpracę z Komitetem Obrony Robotników. Jeden z sygnatariuszy Listu 59. W stanie wojennym internowany. Od 1982 roku na emigracji w Paryżu. Na emigracji współpracował z "Kulturą" i Radiem Wolna Europa. Zginął potrącony przez samochód niedaleko Pont d'Alma. Jest pochowany na Cmentarzu Doły w Łodzi (kwatera XI, rząd 43, grób 3). Od 1995 roku w Łodzi przyznawana jest prestiżowa nagroda dla debiutantów w Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim im. Jacka Bierezina.
Był współzałożycielem kwartalnika "Puls".